Podobnie jak w przypadku Babki jest to postać w którą wcielają się kawalerowie zaczynający przygodę z „lataniem za dziada”. Poprzez wykonywane przez siebie czynności jest symbolicznie związany z ogniskiem rodzinnym. Kawaler chcący wcielić się w rolę noworocznego Kominiarza na głowę musi przywdziać czarny cylinder przeplatany białą wstążką. Na cylindrze znajduje się wyeksponowany nowy rok. Pomimo braku maski, ciężko rozpoznać kto kryje się pod przebraniem z racji całej twarzy umazanej sadzą. Szyję postaci zdobi biały szal. Kominiarz ubrany jest w czarne spodnie oraz czarną marynarkę lub płaszcz. Całość stroju uzupełniają białe elementy jak np. frędzle. Do nieodzownych elementów przebrania należy również wycior (przewieszony przez ramię), oraz biała drabinka. Dzięki drabince Kominiarz z łatwością może przejść przez płot lub dosięgnąć do okna gospodarza aby na niego „postukać”. Kominiarz pomimo małego doświadczenia w grupie musi wykazywać się sprytem i zwinnością. Gospodarz oprócz życzeń powinien być przygotowany na drobne, nieszkodliwe psikusy ze strony kominiarza. Pierwszego stycznia widząc na ulicach młode panny umazane sadzą można być pewnym, że to sprawka Kominiarza. Po zaproszeniu postaci do domu należy spodziewać się żartobliwych komentarzy o słabym ciągu w kominie jak i słabym stanie technicznym pieca. Jednakże drobny poczęstunek szybko poprawi humor Kominiarzowi. Złożone przez niego życzenia przynoszą w odwiedzonym domostwie szczęście i pomyślność na cały rok.
źródło: Jukace